Honger en schaarste in de Gaza Strook

 

Recente foto's uit de Gazastrook van Palestine Today

Hierboven enkele voorbeelden van hoe de bevolking van Gaza van de honger dreigt om te komen volgens vele actiegroepen en gesubsidieerde NGO's.

 

Dit zijn geen luxe winkelcentra voor de happy few maar normale markten en winkels. Uiteraard is daarmee niet gegarandeerd dat iedereen alles kan kopen, zoals dat ook in veel Westerse landen niet het geval is (laat staan Arabische staten waar veel armoede heerst, niet vanwege de boze zionisten maar vanwege corruptie, wanbestuur, een hoge bevolkingsgroei en een droog klimaat), maar blijkbaar is het probleem niet dat er nauwelijks voedsel de Gazastrook in komt zoals zovelen beweren en zoals de media continu suggereren en het in rapporten van mensenrechtenorganisaties staat.

 

RP

 

(Met dank aan Elder of Ziyon.)

 

Antisemitisme in Europa: nieuwe vooroordelen wakkeren de oudste haat aan

 

Een zeer goed artikel over antisemitisme in Europa, ook in relatie met de islam, zonder in gemakkelijke clichés te vervallen. Hieronder een deel eruit.

 

RP

-------------------

 

Comment / Anti-Semitism in Europe: New prejudice fans flames of the oldest hatred
By Morten Berthelsen

 

......

That anti-Semitism is running rampant through Europe should come as no surprise. More than 50 percent of Germans equate Israel?s policies toward the Palestinians with Nazi treatment of the Jews. Sixty-eight percent of Germans say that Israel is waging a "war of extermination" against the Palestinian people. A European poll shows that the nearly 60 percent regard Israel as the greatest threat to world peace, more than Iran, North Korea and Afghanistan. And in a more recent survey, stereotypes prosper as one in five Europeans continue to blame Jews for the death of Jesus.

 

Only there is no room for realising it, admitting it, and standing up to it. It is as if the monster of Holocaust may not be reawoken, and every reminder of the continued existence of anti-Semitism consequently hides in the shadows, chained there by denial. It is as if everything would shatter if the bogeyman was brought to life, named and allowed to breathe. Its comatose state is guaranteed by the cultural crisis and the war of values fought between Europe's Christian-traditional majority ("us") and its Muslim minority ("them"). Everything else is toned down. As if population size decides significance. At the same time Jews are a long-time exiled people that blends in and functions in all aspects of society. But they are present and have a long, tough history of managing in an eternal environment of spite. But in Israel they dominate the culture. Israelis demonstrate strength and exude power. Transformed from Shylock to Rambo, they break the unwritten European code of the underdog. And the Palestinians belong religiously to the majority-minority battle Europe keeps in focus.

 

Crosshairs on Israel

 

Anti-Semitism is to a great extent subhumed by Islamophobia as a consequence of being struck by a double-edged sword: The fear of reprisals from extreme Muslim factions ? and the fearful realisation that the fundamental European values are collapsing.

 

Aiming the resultant anger at Israel is the easy choice between two evils. The fear of "Muslim invasion and hostile takeover" on one hand is obvious in both political rhetoric and popular opinion, especially on national level all over Europe. But when the image of "Evil Israel" is simultaneously presented on the other hand, the impact of Islamophobia is mitigated and cushioned.

 

In turn, the significance of both hatreds is lost. By equating the two, you underestimate both. Amid this smelly fog floats the main differences in the European approach to the two religions. The swollen hate-language against Islam is the voice of fear. It is based on religious clashes and troublesome assimilation. The forked tongue of anti-Semitism speaks in politically correct riddles, with its foundations laid in 1948 just beneath the State of Israel. The former is the blunt weapon of the extreme right and is easily parried. The latter is a cascade of razor blades from both sides of the political sphere and thus harder to repel.

 

Also, the collective left of European media and public are hypersensitive towards Islam. They cave in to fear and shout foul at any hostile opinion delivered, such as with the Danish cartoons and the Swedish condemnation of the anti-Muslim op-ed in Aftonbladet. Editor-in-Chief Jan Helin justified in advance publication of the opinion piece, dissociating himself from the views presented. When the story on transplant organ theft by the IDF blew up, Helin hit back hard at Israel saying: "It's deeply unpleasant and sad to see such a strong propaganda machine using centuries-old anti-Semitic images in an apparent attempt to get an obviously topical issue off the table."

 

Call out the culprit

 

Biased reporting and fixation on Israeli crimes ? proven or not ? is paving the way for neo-Nazis, radical Islamists, right-wing and left-wing extremists to coalesce and form so-called anti-Zionist parties in Sweden and France. Boycott campaigns and anti-Semitic NGOs openly funded by EU member-states feed Islam's battle of rhetoric against the Jews, and it is high time the media realised the link between its inflammatory reporting on Israel and physical attacks on Jews and Jewish institutions in the countries where the reports are published or broadcast.

 

And the violence has re-emerged ? this decade has seen a rise in anti-Semitic hate crimes throughout Europe and exploded following the Gaza war of a year ago. The "typical" violent offender has apparently ceased to be the "extreme right skinhead' and is now the "disaffected young Muslim," evidenced by the fact that most cases occur in countries with a large Muslim population, such as Sweden and France, where Jews are often forced to hide their religious identity in public.

 

To whit, A Danish study published Friday exposes the magnitude of distrust and prejudice against Jews in Denmark. Up to 75 percent of Muslim immigrants from five different countries and approximately twenty percent of ethnic Danes possess anti-Jewish attitudes, the study shows. A figure immediately causing political uproar, with some politicians quoted as saying it is "highly disturbing" and "embarassing", calling for a plan of action to restore freedom of religion and other fundamental freedom rights. The UN commission is now being asked to recommend similar
investigations in other member states, to give the public an insight into the extent of anti-Semitism in Europe. Of Muslim immigrants questioned in the study, 31.9 percent say "there are too many Jews in Denmark." In fact, not even 6,000 Jews reside in Denmark, compared to some 200,000 Muslims.

 

In order to salvage free speech, taken hostage by nationalist preachers who call it theirs and make themselves its squires, the media of all Europe needs to develop some chutzpa and tear it from the hands of those who believe freedom of speech and of the Fourth Estate is the same as printing anything, anywhere. More worrisome is the immunity displayed throughout the European media towards the kind of callous stigmatisation seen in Aftonbladet ? no broadside, no foundations shaken. The ghost of 1930s Nazi rhetoric is one we can all see standing behind the curtain, but no one dares point a finger at it.

 

Lees het hele artikel op: http://www.haaretz.com/hasen/spages/1131221.html

NOS Journaal en Nederlandse NGO's: anti-Israel met publieke gelden

 

Het NOS Journaal bericht stelselmatig eenzijdig over Israel, en doet het voorkomen alsof vooral Israel verantwoordelijk is voor het conflict. In de hieronder besproken uitzending van eind oktober werd bijvoorbeeld niet duidelijk, dat op een als multicultureel gepresenteerd cultureel festival in Jeruzalem, onder leiding van een Nederlandse componist, Joden niet welkom waren. Onterecht werd gesuggereerd dat ze alleen op die avond niet welkom waren vanwege de rellen in de stad op dat moment (die alleen aan Israel werden geweten), en een incident waarbij nota bene antizionistische vredesactivisten die een uitnodiging hadden werden weggestuurd, werd verzwegen. Ook werd onterecht beweerd dat Jeruzalem door de UNESCO is uitgeroepen tot hoofdstad van de Arabische cultuur, en werd de hoofdrol van de Arabische Liga daarin verzwegen.

 

Het is typerend voor de NOS. Gisteren beweerde Sander van Hoorn dat Gilo in de heuvels van Bethlehem lag, en Jeruzalem een heuvel verderop ligt. Gilo ligt echter maar een paar kilometer van de groene lijn en niet verder van het stadscentrum van Jeruzalem dan van Bethlehem. Overigens is Jeruzalem op meerdere heuvels gebouwd, dus de opmerking dat Jeruzalem 'een heuvel verder' ligt slaat nergens op.

Zie ook: Joden niet gewenst in Jeruzalem 

 

Het is jammer dat deze fundamentele kritiek op het NOS Journaal alleen de rechtse pers in Israel haalt.

 

RP

--------------

Dutch anti-Semitism in Jerusalem
by Yochanan Visser
http://www.israelnationalnews.com/Articles/Article.aspx/9169

 

 

The incident described below will be discussed in the Dutch Parliament Nov. 30th after being hushed up by the state funded news show. The Dutch-Israeli monitor group Israel Facts reported the truth.

 

The Dutch-Israeli monitor group Israel Facts (IF) which I represent published a report about the way the Dutch government funded news show NOS Journaal hushed up a Dutch anti-Semitic incident in the old city of Jerusalem on October 31. This report, sent to the Dutch government, caused the Christian Union party to decide to discuss the issue at the upcoming debate about the media budget in the Dutch parliament on November 30.

In another related development, the Daily Standard, a Dutch operated news site, exposed the funding of anti-Israel groups by EU tax money via charities like Cordaid and Oxfam.
 
The anti-Semitic incident took place at a festival organized by a Dutch group for the Moslem holidays, which are taking place now. It was sponsored by the European Union via the Dutch charity Cordaid.  NOS Journaal featured this festival in its prime time news show.

On the show, reporter Sander Van Hoorn blasted Israel for curtailing Arab culture in Jerusalem and interviewed Dutch artistic director Merlijn Twaalfhoven, who accused Israel of turning Jerusalem into a purely Jewish town.  He said that the festival's aim was  "to show the beauty of all those cultures which have been living together in Jerusalem for hundreds of years". Twaalfhoven reported that there is tension in Jerusalem and that an arrest the day before the festival prevented him from "drinking tea with Israelis". Van Hoorn added  "No Jewish visitors are allowed at the festival of Twaalfhoven".

 

Journalist Gil Zohar was one of those unwanted Jewish visitors.  He recounted how festival director Jamal Goseh asked him where he lives and when he replied that he was a Jerusalem resident, Twaalfhoven told him and other Israeli peace activists that they were not welcome. Zohar told Twaalfhoven that he was a journalist and had an invitation, but to no avail.  This occurred in the presence of the foreign press.
 
The next day Zohar met with Twaalfhoven to give him a chance to explain the incident. In an apparent attempt to excuse himself, he told Zohar that months before the festival, the Dutch team had to promise the local Arab people that Jews could not attend.

 

Officially acceding  to this demand would have meant losing the subsidies from the EU via Cordaid and the Anna Lindh Foundation, so it was decided to tell Israelis that the "multicultural" festival was fully booked.
 
Zohar published an article in the Jerusalem Post about his experience with Dutch anti-Semitism in Jerusalem. IF wrote the NOS editorial news staff pointing out that they  did not mention it in their coverage.
 
NOS Journaal was asked to comment on the incident and to explain how it could be that Jews were banned from the festival, but has not responded to date.
 
An earlier Israel Facts report this year exposed the NOS Journaal as a news show which is extremely biased against Israel.  It proved that NOS violated its own journalistic code by not giving Israeli spokesmen the right of reply. The report stated that NOS was omitting facts and manipulating video footage to portray Israel in the most negative light. This  has lead to questions in Dutch parliament and to a proposal for an overhaul in the state funded media by Remkes, a member of parliament for Dutch Liberal party VVD.
 
NOS Journaal was caught red handed when it tried to hush up one of the most serious anti-Semitic incidents recorded in Israel in recent years, an incident instigated by Dutch foreigners in the presence of the foreign press. By hushing up the incident, NOS crossed a red line, and recommends that the Dutch government implement the budget overhaul advocated by the VVD.  Measures should be taken which will assure that the Dutch public will be informed about Israel in a responsible and professional way once again.
 
In the Netherlands the number of anti-Semitic incidents connected to events in Israel rose sharply this year.  Israel Facts feels the reason may be the biased way events in Israel are reported by main stream media in the Netherlands. The visit of Israeli foreign minister Lieberman lead to a sharp increase in biased anti-Israeli articles in the main Dutch newspapers. One article denied the existence of the Jewish people. Even worse, most newspapers refuse to publish op-ed articles in which claims like these are countered.

 

Dries van Agt in NRC Handelsblad, expertdiscussies en subsidies

 

Over Dries van Agt, NRC Handelsblad, expertdiscussies en subsidies

IMO Blog, 2009

Afgelopen vrijdag stond er - voor de tweede keer in twee weken tijd - een opiniestuk van Dries van Agt in NRC Handelsblad. Wat hij te vertellen had was natuurlijk allesbehalve nieuw. Hij reageerde op iemand die in een brief die per ongeluk door de strenge selectie van de krant was gekomen, de euvele moed had te beweren dat internationale vervolging van vermeende Israëlische oorlogsmisdadigers het vredesproces zou belemmeren, en het daarom goed was dat de Nederlandse regering tegen de VN resolutie over het Goldstone rapport had gestemd. Hij meende ook dat Israël zelf in staat is strafvervolging in te stellen indien er inderdaad oorlogsmisdaden zouden zijn gepleegd. Zijn brief ging niet of nauwelijks in op de vele tekortkomingen en inhoudelijke kritiek op het rapport en beperkte zich tot vooral juridische bezwaren. Een en ander kon echter absoluut niet onbeantwoord blijven, en de weledelgeleerde heer Van Agt mocht in een flink stuk uitgebreid de heer Van Genugten, voorzitter van de adviescommissie voor de mensenrechten, van repliek dienen.

Een dergelijke 'discussie' waarin de ene partij zoveel meer ruimte krijgt dan de andere, is niet alleen onrechtvaardig maar ook niet erg interessant. Het is veelzeggend dat de NRC geen ruimte bood aan de vele inhoudelijke kritiek op het rapport, en een principiële discussie daarover, en over de positie van de VN inzake het Israëlisch-Palestijns conflict angstvallig uit de weg gaat. Wel besloot NRC naar aanleiding van Van Agts artikel een heuse 'expertdiscussie' te openen op internet, de suggestie wekkend dat men een open en onbevangen discussie voorstaat. Niet van reaguurders op Geen Stijl niveau, maar van experts met goed geïnformeerde leken. Bovendien heb ik begrepen dat NRC de inzendingen van tevoren beoordeelt. Dat moet dus een verademing zijn vergeleken met de Volkskrant online. Met enige verbazing las ik echter het volgende:

"In Israel zijn de NAZI's ( National Zionisten) in 1947 begonnen met een ethnische zuivering op zijn Milocevics.
Er zijn toen GEEN miljoen Palestijnen vrijwillig vertrokken maar verdreven of vermoord ( dat verhaal van een oproep tot vluchten door de Jordaanse radio is 100% gelogen)
In dezelfde tijd zijn honderduizenden Joden onder dwang, misleiding afpersing en chantage etc.. gedwongen om naar Palestina te emigreren. ( men ging als overlevende KZ jood liever naar voor Joden rustige gebieden zoals Amerika Iran, marokko etc..
Maar deze mensen waren nodig om het lege land van de Palestijnen te bevolken.
En de verwijdering van Palestijnen gaat tot op dit moment door.
Gaza eind 2008 valt te vergelijken met Warschau 1943
Sraffen? Een Palestijns kind van 15 jaar krijgt 15 jaar gevangenisstraf omdat hij met een steen naar een Panzer van de Übersemiten gooide. Dat mag niet als Untersemit. De bestuurder een Übersemitische Panzer die over een invalide bejaarde Untersemit met witte vlag heenrijdt en ook nog eens achteruit zijn karwei afmaakt krijgt een taakstraf. En de schutter die een gewonde palestijn afschiet op het moment dat er een ambulancebroeder naar toegaat wordt niet eens genoemd. De Untersemitische Ambulancebroeder kreeg nog even een kogel in zijn been!"

Dit gaat zo nog een tijdje door. In een andere 'expertdiscussie' had onze nationaal socialistische deskundige, Jan Muters, ook al uitgebreid gereageerd. Je zou verwachten dat daarop mensen reageren met verontwaardiging, en dat de krant zo'n reactie verwijdert. Het bleef echter dagenlang stil, en pas maandag verscheen er een reactie waarin iemand opriep de discussie niet met dergelijke terminologie te vervuilen en zakelijk te houden, waarna hij uitgebreid betoogde dat Van Agt helemaal gelijk had. Daarna hekelden verschillende mensen Van Genugtens zakelijke en zeer gematigde commentaar op Dries van Agt, want hij had geen oog voor de oorzaken van het conflict (nee, niet het Arabische geweld vanaf het begin van de 20e eeuw maar de bezetting en de nederzettingen), en de onrechtvaardigheid dat Israël zoveel sterker was, en werd Van Genugten lafheid en een gebrek aan empathie verweten.

In de andere 'expertdiscussie', over praten met Hamas, reageerden wel een paar mensen op iemand die het had gewaagd hiertegen te pleiten en op het gevaar van een nucleair Iran wees, maar werd Muters met rust gelaten. Israëli's voor nazi's uitmaken is blijkbaar een heel geaccepteerde zaak.

NRC redactie

Het is opvallend dat juist bij discussies op de website van NRC Handelsblad bijna niemand het voor Israël schijnt op te nemen, en dat antisemitisme er wordt getolereerd. Dit is mogelijk het gevolg van jarenlange berichtgeving waarin de Israëlische visie niet aan bod komt en aantijgingen van extreme wreedheden aan het adres van Israël door Palestijnen kritiekloos worden weergegeven.

Terwijl Palestijnse bronnen zonder enige reserve worden aangehaald, worden Israëlische met grote scepsis behandeld, als ze überhaupt worden vermeld. Avigdor Lieberman werd artikel na artikel als Mister Duivel neergezet, extreemrechts, pleitbezorger van etnische zuiveringen, vindt dat president Mubarak naar de hel kan lopen, wil Palestijnse gevangenen allemaal in de Dode Zee verdrinken en gooit het liefst morgen een atoombom op Gaza. Dit soort beschrijvingen verschillen weinig van die op websites als van Stop de Bezetting. Ondertussen worden gematigde uitspraken van Lieberman, waarin hij zei een tweestatenoplossing voor te staan, de Routekaart te steunen, voor onderhandelingen met de Palestijnse Autoriteit te zijn etc., genegeerd.

Met Hamas doet men precies het tegenovergestelde: ondanks het feit dat Hamas, in tegenstelling tot Lieberman, zich nooit voor een tweestatenoplossing en vrede middels onderhandelingen heeft uitgesproken, wordt zij als pragmatisch neergezet, als een beweging waarmee te praten is en die onder voorwaarden bereid zou zijn tot erkenning van Israël. Deze visie wordt tot vervelends toe herhaald, in interviews, in opiniestukken, in eigen hoofdredactionele commentaren, en in suggestieve opmerkingen in nieuwsanalyses. Ondertussen roept Hamas, zoals ik hier vaker laat zien, zeer geregeld op tot het doen van allerlei niet bepaald aangename zaken met de Joden, waarbij vaak de Holocaust wordt ontkend of bekende antisemitische stereotypen over de Joodse almacht worden gebruikt, of Joden als door Allah vervloekt en dus vogelvrij worden beschreven en op hun vernietiging gezinspeeld. Het is je niet voor te stellen dat dit de NRC redactie geheel zou ontgaan, en het wordt dan ook steeds moeilijker te begrijpen dat zij in haar krant zo'n compleet vertekend beeld geeft van de situatie.

Subsidie

Ik krijg steeds sterker de indruk dat er meer aan de hand is dan dat een paar redacteuren toevallig door het Palestina Komitee zijn bewerkt of wat teveel schrijnende beelden van dode en gewonde Palestijnen hebben gezien. Er gaat in Nederland voor miljoenen Euro's per jaar, bedoeld voor ontwikkelingshulp en bewustwording op dat gebied, naar anti-Israël organisaties, campagnes en lobbies. United Civilians for Peace is daarin een zeer belangrijke schakel, maar andere organisaties krijgen ook rechtstreeks geld van bijvoorbeeld Oxfam Novib of Cordaid. Zie hier een lange lijst van projecten die worden gesubsidieerd. Er zijn waarschijnlijk meer van dit soort lijsten. Daarnaast gaat er subsidie naar universiteiten, musea, theater, kunst en cultuur, en ook op dat gebied is bijna alles wat met het conflict te maken heeft eenzijdig anti-Israël. Bijna alle IDFA films over Israël en het conflict zijn negatief, vorig jaar had het Tropenmuseum een grote tentoonstelling over Palestijnse vluchtelingen, die veel publiciteit kreeg. Bij de toelichting bij de vele foto's werd Israël veelvuldig gedelegitimeerd en neergezet als gesticht op gestolen Palestijns land. De Joden zouden door de oprichting van hun staat de Palestijnen hebben verdreven, en Jeruzalem werd gesitueerd in 'voormalig Palestina'. Diverse protesten tegen dergelijke leugens haalden niets uit. De museumdirecteur, Leo Schenk, verklaarde wel dat men 'nu ook eens de andere kant wilde laten zien'. Alsof dat niet de enige kant is die we al jaren te zien krijgen, en alsof dat het verkondigen van aperte leugens rechtvaardigt.

Een paar jaar geleden maakte Ilan Pappe een tour door o.a. Nederland om zijn nieuwe boek te promoten, en was hij te gast op diverse universiteiten. Ook hij kreeg veel publiciteit en werd kritiekloos geïnterviewd door de grote dagbladen. Even ter herinnering: Pappe zei onder andere dat feiten er niet toe doen en het gaat om het steunen van de zwakkere. Historicus Benny Morris, zelf ook geen blinde Israël mooiprater, toonde aan dat Pappe geen geschiedenis maar propaganda bedrijft en zijn boeken bol staan van de onjuistheden.
Ieder nieuw boek over Israël dat wordt besproken in de dag- en weekbladen is negatief over Israël en wil de 'andere kant' laten zien. De schrijvers van dergelijke boeken, zoals Van Agt en Chris van der Heijden, mogen vervolgens op de publieke omroep een en ander nog eens uitleggen en hun verontwaardiging over al het onrecht de Palestijnen aangedaan de vrije loop laten. Jawel, van ons belastinggeld. Je zou er bijna rechts van worden. Ik ben geen aanhanger van complottheorieën, en geloof niet dat afspraken die Europa in de jaren '70 met de Arabische staten zou hebben gemaakt (het zogenaamde Eurabia idee) hieraan ten grondslag liggen, of dat onze regering eigenlijk in handen is van Saoedische oliesjeiks. Feit is wel dat er een enorm amalgaam is van anti-Israël publicaties, activiteiten en propaganda, voor een flink deel betaald, gesteund en opgezet door organisaties die door de overheid worden gesubsidieerd.

Maar dat is nog niet alles. Ook in Israël en de Palestijnse gebieden wordt, zoals ik onlangs beschreef, met Nederlands geld propaganda bedreven en NGO's gesteund die campagne voeren tegen de bezetting, tegen Israëls regeringsbeleid, tegen de Gaza Oorlog en het Israëlische leger, en soms ook tegen Israëls bestaansrecht. Ik maak mij hier zeer ernstig zorgen over. De gevolgen zijn zichtbaar in niet alleen een steeds negatiever wordende publieke opinie tegenover Israël maar ook een toename in antisemitische incidenten, een schrikbarend aantal antisemitische reacties op internet, en Joden die geen brieven durven schrijven of andere volkomen legitieme activiteiten ter verdediging van Israël durven ondernemen uit angst voor antisemitisme. We moeten ons schamen, zeer diep schamen. En in actie komen.

Ratna Pelle

Update: op 16 november plaatste NRC ook eens een opiniestuk van de andere kant, nl. van Alfred Pijpers die betoogde dat Hamas geen steun verdient (door ze zonder voorwaarden als gesprekspartner te accepteren). Op 24 november is dit artikel alsnog ook op de NRC online geplaatst, maar klaarblijkelijk alleen maar om - nog geen half uur later - een tegenartikel van Thomas von der Dunk erop te kunnen zetten.

Film over Israel afgelast na gewelddadig protest in Hamburg

Dit laat zien dat er werkelijk geen verschil is tussen sommige extreem links groeperingen en de nazi's. Dat mensen in de naam van linkse idealen en antiracisme bereid zijn zo ver te gaan is ronduit schokkend. Minder extreem maar niet perse minder gevaarlijk is het feit dat het steeds normaler wordt om Israel met de nazi's te vergelijken, haar bestaansrecht te ontkennen en alle Palestijnse claims te geloven. En dat op zijn beurt is weer mede een gevolg van de eenzijdige berichtgeving over het conflict, waarin Israelisch geweld centraal staat en Palestijnen als onschuldige slachtoffers worden neergezet. Ook de media beschouwen Palestijnse bronnen als betrouwbaar en Israelische als verspreiders van propaganda. Er zijn af en toe uitzonderingen op de regel, maar slechts af en toe.

RP
----------------

Film Why Israel afgelast om agressief protest 
maandag 23 november 2009
http://www.cidi.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=581&Itemid=1

 

 

Claude Lanzmanns documentaire Why Israel wordt niet vertoond in Hamburg wegens hevige protesten van linkse anti-Israel activisten. ,,Wij werden met geweld bedreigd," aldus een woordvoerder van het filmhuis B-movie, waar de film zou draaien. Bezoekers die de film wilden zien werden bespuugd, gestompt en voor 'Varkensjoden' uitgescholden. De Hamburgse politie onderzoekt het geweld.

De in 1973 geproduceerde film, Why Israel, laat door verhalen en interviews van naar Israel geëmigreerde Holocaustoverlevenden zien wat de achtergrond is van de staat Israel. Hij zou eind oktober door een linkse, pro-Israelische groep worden vertoond in de bioscoop B-movie, maar ongeveer 50 anti-Israelische linkse activisten, verbonden met het anti-zionistische Internationale Centrum B5, zetten voor de deur van de bioscoop een "namaak checkpoint" op.

'Joodse varkens', schreeuwden demonstranten in de leeftijd van 16 to 70 jaar naar de bezoekers van de bioscoop. Volgens ooggetuigen waren de activisten vermomd; zij droegen camouflagekleding, kappen over hun hoofd, en zelfgemaakte houten machinegeweren, meldden Duitse media: "zij gedroegen zich uitgesproken militair". Ook staken de demonstranten een op wc-papier getekende Israelische vlag in de brand en maakten ze foto's en filmpjes van de bioscoopbezoekers. Zeker drie bezoekers werden in het gezicht gestompt, een ander werd aangevallen met een riem.

 

Filmhuis B-movie voelde zich hierdoor genoodzaakt om de film af te lasten en niet meer te vertonen. ,,Wij werden met geweld bedreigd," zegt een woordvoerder van de bioscoop.

In een verklaring over de demonstratie spreekt het Internationale Centrum B5 over 'Zionisme is racistisch' en 'koloniale cultuur in Israel'. Een woordvoerder ontkent dat er 'Joodse varkens' is geroepen en zegt dat de demonstratie was gericht tegen de linkse groepering die de vertoning had georganiseerd.

 

De de Frans-joodse cineast Claude Lanzmann, 83, reageert geschokt op de agressieve demonstratie. In Der Spiegel noemt hij het protest 'niet antizionistisch, maar antisemitisch'. Pas na dit artikel op Der Spiegel Online, meer dan drie weken na de demonstraties, komt het voorval in de Duitse en buitenlandse pers. De politie onderzoekt minstens twee aangiftes van geweld.

 

 

De invloed van door Europa gesubsidieerde NGO's in Israel

In Nederland staan we ook niet bepaald te juichen wanneer blijkt dat een moskee of islamitische organisatie door buitenlandse regeringen wordt gesteund, en dit was meermaals reden voor kamervragen en politieke relletjes. Om eerlijk te zijn weet ik niet precies op wat voor schaal dit gebeurt en wat er tegen is ondernomen, maar duidelijk is dat het opschudding veroorzaakte, en terecht. We vinden dat een buitenlandse regering niet op zo'n manier onze samenleving mag beinvloeden.

 

In Israel gebeurt dit echter op nog veel grotere schaal, en worden tientallen invloedrijke NGO's, allemaal kritisch tegenover de regering en soms ook tegenover Israels bestaan zelf, voor vele miljoenen per jaar gesubsidieerd door buitenlandse regeringen, waaronder Nederland. Waarom moeten wij de politieke campagnes van allerlei organisaties steunen, die zeer duidelijk positie innemen in het debat in Israel, en ook daarbuiten (bijvoorbeeld in de VN) invloedrijke campagnes voeren tegen Israels beleid? Daarnaast steunen we bovendien Palestijnse NGO's die voor een deel actief campagne voeren tegen Israels bestaansrecht, en voor een boycot op politiek, diplomatiek, economisch en cultureel gebied.

 

Het wordt tijd dat Europa Israels soevereiniteit respecteert en ophoudt zich continu met alles wat Israel doet te bemoeien en te dwarsbomen.

 

RP

------------

NGO MONITOR:

Trojan Horse: The Impact of European Government Funding for Israeli NGOs
Executive Summary

 

Non-governmental organizations (NGOs) wield very significant political and legal power in Israel, particularly through their use of the language and frameworks of human rights and humanitarian assistance to the Palestinians. These NGOs are also a major and often hidden channel for external influence in Israeli foreign and security policies.

Much of the funding for political lobbies that claim to be based in Israeli "civil society" comes from foreign sources - particularly European governments, including the European Commission - as well as foundations such as the New Israel Fund, the Ford Foundation, and the Open Society Institute. By using the generous resources made available by these external donors, the Israel-based NGO network is able to promote particular political ideologies, and to oppose the policies of the democratically elected government on many issues.

The NGOs discussed in this analysis are highly active and visible participants in both the international and national debates on issues such as the status and future of Jerusalem, the disputed territories in the West Bank, and the actions of the Israeli Defense Forces (IDF). These NGOs issue high-profile statements and reports, generate media publicity, organize demonstrations, speak to student groups and army units, and use the courts to advance their political agendas.

In the international arena, the same NGOs submit statements to United Nations frameworks such as the Human Rights Council, run major media campaigns, and spearhead lawsuits in various countries. Using the tens of millions of shekels, euros, and dollars they receive each year, the externally funded NGO network is far more powerful than other Israeli organizations that do not enjoy similar support from foreign governments.

For example, as this report demonstrates, foreign-funded local NGOs are responsible for a significant portion of the petitions brought before the Israeli High Court of Justice. Citizens, residents, and even non-residents have standing to litigate in the Supreme Court, without having to provide evidence of potential or actual injury. Thus an individual or an organization that opposes a policy, law, or administrative action can initiate legal proceedings, even if the individual or organization is not directly affected by it. Furthermore, Israeli courts play a central role in public policy making, particularly with respect to the Israeli-Palestinian conflict, thereby amplifying the impact of NGOs that operate in this arena.

Israeli courts have become a central arena for engaging contentious social and political issues, with major advantages for groups that have the resources to devote to this activity. Extensive support from European governments and private foundations gives political and opposition NGOs based in Israel the ability to carry the costs of numerous petitions and filings. This external financing allows these NGOs to become "repeat players" in the Israeli legal process, and thus to exert significant influence on policy formation.

As a democratic country with an open and pluralistic political system and facing a largely hostile external environment, Israeli society is particularly vulnerable to manipulation by externally funded NGOs. Outside political influence of this kind resonates throughout civil society. This hidden foreign intervention infringes on the sovereignty and independence of Israel by unbalancing the political process, and interfering with the policies of the elected government and the mainstream Zionist majority.

Internationally, these foreign-funded Israeli NGOs are highly visible in their opposition to the policies of the elected government and other civil society perspectives. Through frequent submissions to and appearances at the United Nations, together with their access to diplomatic and media frameworks, these NGOs have become very influential. A significant factor is their Israeli identities, which provides these NGOs with credibility and the façade of authenticity to their causes. A number of Israeli political NGOs funded by European governments maintain offices and an active presence in Washington, D.C., New York, London, Brussels, and other cities.

This study provides a detailed analysis of the activities of more than twenty Israel-based NGOs that receive funding from European governments. We examine the political agendas of these groups and the way that they influence Israeli policy making and public debate, including their intensive use of the legal system. This report also addresses the lack of transparency and accountability, known as the "democracy deficit," that characterizes many politicized civil society organizations.
For example, B'Tselem received 27% of its 8 million NIS budget for 2007 from foreign governments, as well as substantial income from externally-based funds. While these sources are listed on their donor page, this significant government involvement is obscured in their official statement: "B'Tselem is independent and is funded by contributions from foundations in Europe and North America." This NGO "acts primarily to change Israeli policy in the Occupied Territories," a political objective bolstered by B'Tselem's office in Washington, D.C., which brings their agenda directly to U.S. officials. While widely considered Israel's premier human rights organization, B'Tselem has faced serious criticism for its misrepresentations of international law, inaccurate research, skewed statistics (including casualty lists), and selective attention to violations against Israelis. These problematic methodologies reinforce the Palestinian narrative of victimization and portray Israel as the sole impediment to peace.

Adalah is centrally involved in attempts to vilify and criminalize Israel, including in UN frameworks. The NGO helped prepare a pseudo-academic publication, which falsely labeled Israeli self-defense measures as "inhumane act[s] of apartheid...perpetrated in the context of an institutionalized regime of systematic oppression and domination by one racial group over another." Adalah's policy activism in Israel includes a proposed "Democratic Constitution," which would radically alter the laws of Israel, eliminating Jewish state-symbols and limiting Jewish immigration to "humanitarian" needs. These activities are backed by a 5 million NIS budget (in 2007), 22% of which came from foreign governments.

Similarly, Ir Amim, with a 2007 budget of 4 million NIS, promotes Palestinian claims to Jerusalem. Their maps mark houses in the Jewish Quarter of the Old City, as well as the neighborhoods of Gilo, Ramot and Pisgat Ze'ev, as settlements. While officially engaged in universal "legal advocacy aimed at halting or mitigating unilateral actions that harm the fabric of life in Jerusalem," their legal efforts target only Jewish housing initiatives. Ir Amim received 67% of its 2007 budget from foreign government sources.

These NGOs and others examined in this report support the policies and interests of their funders, thereby distorting Israeli political and social discourse, and the internal debates on critical issues. Crucial discussions and policy decisions concerning peace negotiations, settlements, security, responses to terror, the status of Palestinians who immigrate to Israel by marrying Israeli-Arabs, and numerous other major issues are subject to hidden external pressure. At the same time, political NGOs use European funding to oppose and campaign against the policies of Israel's democratic elected government around the world.

Based on this analysis, we argue that the Israeli government has an urgent obligation to address the implications of such massive and unique foreign funding for political NGOs. The principle of free speech must be preserved, together with limiting the ability of foreign governments to both manipulate domestic politics and to undermine Israel's international legitimacy.

The first step in this process is to ensure transparency in the transfer of foreign governmental funds to NGOs. We recommend that Israeli government officials give high priority to discussions with their European counterparts on ending the secrecy which characterizes government funding decisions for political NGOs, and establishing clear principles for any continued support of these lobbies. In addition, NGOs in Israel that receive funding from foreign governments should be required to state this in any of the activities, publications, and advertisements that they undertake.

 

The full report is available in Hebrew at
www.ngo-monitor.org/trojan_horse.pdf
and www.izsvideo.org/papers/Trojan_Horse.pdf

 

==============

NGOMONITOR
1 Ben-Maimon Blvd.
Jerusalem 92262 Israel
Phone: +972-2-566-1020
Fax: +972-77-511-7030
mail@ngo-monitor.org
www.ngo-monitor.org
The Institute for Zionist Strategies
14/69 Levi Eshkol, Ramat Eshkol
Jerusalem 91181 Israel
Phone: +972-2-581-7196
Fax: +972-2-532-2422
info@izs.org.il
www.izs.org.il

 

______________

NGO Monitor's mission is to provide information and analysis, promote accountability, and support discussion on the reports and activities of NGOs claiming to advance human rights and humanitarian agendas in the framework of the Arab-Israeli conflict.
(IZS) is an organization created to ensure the continuation of the State of Israel as both a Jewish and a viable democratic State, now and into the future. Our goal at the IZS is to present creative, implementable programs to the Israeli public and its policy makers.
NGO Monitor was founded jointly with the Wechsler Family Foundation

kostbaar water voor Israel

Water is een kostbaar product voor Israel.

Er valt jaarlijks niet genoeg regen om voorraden voldoende aan te vullen.

Rivieren drogen langzaam maar zeker uit.

Israel is zich daar terdege van bewust en het gebruik van water per hoofd van de bevolking neemt dan ook enorm af.

Gebruikte de gemiddelde Israeli in 1967 nog 503 kubieke meter per jaar, in 2006 was dat nog maar 170 kubieke meter water.

En die afname van gebruik van water zet zich nog gestaag voort.

Men maakt bij het "winnen" van water gebruik van diverse technieken.

Zo optimaliseert men de opvang (terugwinning) van water dat verloren dreigt te gaan bij de winning en verspreiding van water.

Men bewerkt afvalwater zodanig dat het voor irrigatie gebruikt kan worden.

Maar omdat dit alles niet genoeg is heeft men installaties gebouwd om zout water te ontzilten waardoor het ook bruikbaar is geworden.

Nu heeft men weer een nieuwe technologie geintroduceerd die in Australie ontwikkeld is en waar een Israelische onderzoeker bij betrokken was.

Een bio-filter wordt aangebracht in Kfar Saba dat regenwater zuivert en vervolgens wordt dit water aan waterreservoirs toegevoegd.

Daardoor gaat regenwater niet verloren, stroomt het niet zo maar de zee in, maar komt het beschikbaar voor gebruik.

Zo voorziet Israel in zijn water:

Aan de ene kant reductie van gebruik en aan de andere kant toepassen van moderne technologie om de voorraad meer aan te vullen.

 

MS

Arutz Sheva:

Plants will Clean Rainwater in Kfar Saba

by Yoni Kempinski

 

(IsraelNN.com) A special bio-filter project was inaugurated in Israel. The system will be purifying rainwater through a unique technology developed in Australia by a team which included an Israeli researcher.

The objective of the project is to collect rainwater, purify it through biological means, and inject it into the aquifer. One of the first implementations of this unique technology will be in the city of Kfar Saba, thanks to a special cooperation arrangement between JNF Australia and JNF Israel. Presently the precious rainwater washing the city streets is not collected and therefore either evaporates or flows to the sea and is lost. This revolutionary project is expected to provide a remedy for this problem.

The Water Minister of South Wales, who participated in the inauguration event, told the participants that the nation of Israel, as he has learned during the visit, "is strongly connected to the land". The minister headed a 30-member Australian delegation, which included representatives of the Sydney Municipal Water Authority, the national research authority of Australia, leading universities, and private companies in the field of water and the environment

 

Iraans geld voor Amerikaanse universiteiten ingezet in anti-Israelpropaganda en pro-Iraanse propaganda.

Iraans geld voor Amerikaanse universiteiten ingezet in anti-Israelpropaganda en pro-Iraanse propaganda.

 

In Amerika is een schandaal aan het licht gekomen.

Iran financiert Amerikaanse anti-Israel en pro-Iraanse professoren aan de universiteiten Columbia en Rutgers.

Bovendien gaat er Iraans geld naar scholen in Amerika en naar Iraanse spionnen in Europa.

Het was al bekend dat het instituut van Carter grote sommen geld uit Saoedi-Arabie krijgt.

 

Hoe zit dat in Nederland?

Worden hier ook Iraanse en/of Saoedische subsidies verstrekt en aan wie en waartoe?

Zijn wij in Nederland naief en denken wij dat zoiets hier niet gebeurt?

Bekend is dat Saoedische meisjes in Maastricht van Saoedisch geld medicijnen studeren.

Is dat het enige Saoedische en/of Iraanse geld dat in Nederland gespendeerd wordt aan onderwijs?

Een mens zou toch achterdochtig worden bij het lezen van dit soort berichten.

 

Gezien het feit dat zelfs Nederlands belastinggeld voor anti-Israel propaganda gebruikt wordt, zoals de kwart miljoen Euro belastinggeld aan Oxfam Novib, de 400 000 Euro belastinggeld aan UCP, moet de vraag gesteld worden: komt er ook geld van Arabische/Iraanse kant naar Nederland voor anti-Israel en pro-Iraanse of pro-Palestijnse propaganda?

Die vraag is bij mijn weten nog niet gesteld, laat staan beantwoord.

Maar wat in Amerika kan geeft te denken over Europa.

 

 

MS

 

 

 

 

 

http://haaretz.com/hasen/spages/1130072.html

 

Last update - 11:30 23/11/2009

Report: Columbia and Rutgers funded by Iran-controlled group

By Haaretz Service

An Islamic charity alleged to be a front for the Iranian regime has been funding anti-Israel and pro-Iran professors at Columbia and Rutgers Universities, the New York Post reported on Monday. The Manhattan-based Alavi Foundation, which promotes Islamic charity and Persian education, has been accused by the American government of funneling money to U.S. schools supported by Iran and to a ring of Iranian spies in Europe, says The Post. According to the report, the foundation has also given thousands of dollars to Columbia and Rutgers to fund its Middle Eastern and Persian studies programs. "We found evidence that the government of Iran really controlled everything about the foundation," Adam Kaufmann, investigations chief at the Manhattan District Attorney's Office, told The Post. The Post reported that the Alavi Foundation gave Columbia $100,000 in 2007, after the university agreed to host Iranian President Mahmoud Ahmadinejad. Columbia University spokesman Robert Hornsby told The Post that the money it received ahead of Ahmadinejad's visit was the largest single gift it had received from the foundation. He also told The Post that the university had been unaware that the charity was directly linked to the Iranian government. In addition, says the report, the foundation gave $351,600 to Rutgers from 2005-2007 to fund its Persian Studies Program. That allegation was corroborated by a spokesman for the university, but no other comment was offered on the matter. U.S. agents have begun confiscating as much as $650 million in assets from the foundation, according to the report

Groot-Brittannië, de anti-Israël lobby en antisemitisme

 

Eens in de zoveel tijd wordt er in ieder land een reportage gemaakt over de 'machtige duistere Israel lobby', die het beleid van het betreffende land wat betreft het Midden-Oosten zou controleren middels grote geldsommen, intimidatie en andere taktieken. In Nederland beweerde Jan Wijenberg van Stop de Bezetting, een club die de Holocaust minimaliseert, dat het CIDI knokploegen in dienst heeft om tegenstanders van Israel aan te pakken. Zo iemand wordt vervolgens bereidwillig een podium voor zijn nonsens geboden in kwaliteitskrant NRC Handelsblad.

 

Een iets serieuzere, maar niet minder valse, poging deed Zembla met een uitzending in 2003, waarin kleine clubjes enthousiaste studenten werden voorgesteld als geöliede radars in een machtig lobby-apparaat. Op internet wordt dat nu nog tegen een ieder gebruikt die het voor Israel opneemt en de critici bekritiseert. Dat Zembla het ook in uitzendingen als 'De Heilige Ayaan' en 'Geen geld voor Gaza' niet zo nauw nam met de waarheid, en puur vanuit een vooraf ingenomen positie te werk ging, wordt voor het gemak vergeten.

 

Ondertussen gaan miljoenen aan subsidies, voor een groot deel via ontwikkelingsorganisaties, naar anti-Israel clubs als United Civilians for Peace, Stop de Bezetting en Een Ander Joods Geluid. Tel daar allerlei projecten bij op in de kunst en cultuur sector bij en op universiteiten (tentoonstelling over Palestijnse vluchtelingen in het Tropenmuseum, uitvoering van Seven Jewish Childeren, vertoning van diverse anti-Israel films op IDFA en tijdens speciale anti-Israel filmevenementen, lezingen door diverse zogenaamde Midden-Oosten deskundigen zoals Tony Judt of Ilan Pappe etc. etc.

 

Sommige van deze films of lezingen zijn op zichzelf interessant, maar vanwege het eenzijdige perspectief zouden zij moeten worden afgewisseld met films, discussies, lezingen, tentoonstellingen etc. die ook het Israelische perspectief laten zien. Kijk je naar het totaalbeeld dan ontbreekt dat bijna volledig. Het is de vraag of dit slechts dom toeval is. Waarschijnlijker is (en daar zijn genoeg aanwijzingen voor), dat hier een geöliede, professionele, goed in de slappe was zittende lobby achter zit met steun uit een deel van het politieke establishment.

 

RP

-------------

 

Shallow polemic on pro-Israel lobby
Peter Oborne's investigation into Britain's pro-Israel lobby shows one side of a complicated picture. It will do more harm than good

 

David Cesarani
guardian.co.uk

Tuesday 17 November 2009 15.41 GMT
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2009/nov/17/pro-israel-lobby-peter-oborne

 

In his Dispatches programme on the pro-Israel lobby, and the accompanying online pamphlet authored with James Jones, Peter Oborne sets out to expose a secretive lobby of rich and powerful Jews who use money and strong-arm tactics to skew British foreign policy in favour of Israel, intimidate MPs, and stifle media criticism of Zionism. Sadly, the result is more heat than light, a controversy that will confuse issues rather than explain anything.

It may have worse consequences. Oborne rightly rejects the argument that criticism of Israel is a form of antisemitism and reiterates the received wisdom that the accusation of antisemitism is used to muzzle Israel's critics. Yet within minutes of the programme finishing, the comments page of the C4 website carried crude anti-Jewish invective.

Oborne showed beyond doubt that there are well-resourced pro-Israel advocacy groups operating in the UK. Like other campaigning organisations they mobilise financial support for political allies and cultivate friends in parliament. Both the Conservative Friends of Israel and the Labour Friends of Israel wine and dine MPs at party conferences and fly them in batches to Israel for PR tours. But this is standard operating procedure for lobbying.

Indeed, Oborne repeatedly states that: "The pro-Israel lobby does nothing wrong, or illegal." So what is Oborne's beef about the pro-Israel activists? First, he complains that they operate semi-covertly. Although he disavows any imputation of a conspiracy, that is what his charge amounts to. The pro-Israel lobby "needs to be far more open about how it is funded and what it does". But the same can be said about Michael Ashcroft, Rupert Murdoch, the arms industry, the Saudi Arabians, and the list can go on.

More to the point, the evidence he amasses comes mostly from publicly disclosed sources, such as the register of MPs' interests. Political donations have to be made public, too, and these lists provide much of his ammunition. Like many who claim to expose the secretive behaviour of lobbyists, it turns out that much of what they do is already open to scrutiny. With manipulative skill Oborne builds up the frisson of exposing a conspiracy while using publicly available information as evidence and, the ultimate chutzpah, at the same time as declaring that the lobby is doing nothing wrong.

A second strand to his thesis is that pro-Israel campaigners target the media and crush any criticism of Israel. But anyone who remembers the coverage of Israel's assault on Gaza or the battering of Lebanon in 2006 may wonder what more the media could have done to show the appalling effects of Israeli military tactics.

Oborne charges that British policy in the Middle East is being influenced by foreigners with interests inimical to those of Britain and the peace process in general. Specifically, he focuses on Poju Zabludowicz, a Finnish-Jewish ex arms dealer and tycoon who bankrolls the Britain Israel Communications and Research Centre (Bicom).

Oborne asks two experts, Professor David Newman and Rabbi David Goldberg, if they have ever heard of Zabludowicz and when they draw a blank he paints the billionaire Finn as some kind of Trilby figure – a man of mystery and power.

Perhaps he asked the wrong people. Zabludowicz is regularly in the Sunday Times Rich List, is often mentioned in the Jewish Chronicle, and was even listed as the second most powerful man in the British Jewish community in the JC's annual round up of the great and the good. Newman and Goldberg need to get better informed. More pertinently for an investigative journalist, so does Oborne.

However, the real problem with Zabludowicz lies with his investments in Israel. As well as financing an Israel advocacy outfit and donating generously to the Tories, he owns a share in a shopping mall in Ma'ale Adumim, a town built on occupied territory in the West Bank. This, Oborne intones, means that a man with a stake in obstructing the peace process has an undue influence on British politics.

But how do Poju's real-estate deals compare with UK investments in the Middle East oil industry or arms sales to the Gulf states? What impact do they have on the determination of UK foreign policy? As so often in programmes of this type, there is no context and no perspective.

Finally, Oborne and Jones dispute whether British and Israeli foreign policy interests should go in step. They suggest that the amity is false and based on the money power of the hidden lobby or the result of kowtowing to America, which is pretty much the same thing in their world. Oborne never pauses to explore whether Israeli friendship might be a strategic asset at a time when the UK and Israel face the same threats in the Middle East.

Throughout this masquerade Oborne presents just one side of a complicated picture. This is nowhere more so than in the depiction of the pro-Israel lobby as a controlling force in British Jewish life. In fact, the Jews in this country are bitterly divided over Israel. Nor do they agree about Britain's foreign policy. Every point of view is vented, none is suppressed.

Why then are British Jews, who tend to be dovish regarding Israel, so alarmed about attacks on Israel and supposed revelations about Jewish lobbies? Just look at the comments that followed transmission of Oborne's documentary and you can see why.

At 21.34 Stuart Downie posted his congratulations to the brave programme makers who showed that "the UK parliament has, like the USA senate and congress, become Israel's occupied territory". It showed that British MPs "buckle under pressure from people whose first loyalty is not to the UK but to the State of Israel". So in a few lines this posting accused Jews of dual-loyalty and echoed the name ZOG – Zionist Occupied Government – that the far right in the US uses to designate Washington.

A few comments further on and Detta asked, "why does Israel have such power? Why do most of the world seem afraid of upsetting them?" Nazir, posting at 12.11, chimed in that it is "time to reclaim British policy from those working for a foreign country".

We have thus left the reality in which Israel is internationally isolated and regularly pounded by the UN, and in which sincere men and women support Israel because they think it is an embattled democracy that shares many of the values held dear in Britain, as well as facing many of the same foes. Guided by Oborne and Jones we are drifting into the world of fantasy and phobia.

Despite their proclaimed efforts to avoid such an outcome their shallow and irresponsible polemic will do more damage than good. It will only reinforce the very fears that cause British Jews to rally behind Israel, right or wrong.

Interview Palestijnse 'historicus': Joden zijn profiteurs en uit op wereldmacht

 

Dr. Ibrahim Al-Sinwar, a lecturer on Islamic history at the Islamic University of Gaza:

"In the modern era, an American philosopher, Benjamin Franklin, issued a strong warning to the U.S. government, in its early days, about the presence of Jews in the U.S. He said to them: "If the Jews remain in the U.S., within 100 years - or 200 years, at most - the Jews will take control of all the economic resources of the country." Then [the] Jews will be able to sit in the shade of a fruit tree in his garden, to sip a cup of coffee, to put his feet up, and wait for the Americans to come to him in the evening, in order to hand over to him the day's earnings, and what they collected from working his land, which originally belonged to them. They will have become employees working for those Jews."

 

Dit nep-citaat van Benjamin Franklin behoeft geen commentaar lijkt me. Wie beweren er ook weer allemaal dat er geen antisemitisme is onder de Palestijnen, en men slechts een probleem heeft met de Israeli's die als bezetters kwamen? Wie beweren er dat Hamas steeds pragmatischer wordt, en er prima mee te praten is? Iemand die dergelijke dingen beweert speelt een zeer kwalijke rol in het voortduren van het conflict. Jammer dat het niet politiek correct is op dit probleem te wijzen.

 

RP

--------------

MEMRI
No. 2260| November 16, 2009

Palestinian Historian Dr. Ibrahim Al-Sinwar: Ancient Egyptians Had the Right to Force the Jews to Work Building Pithom and Raamses; Benjamin Franklin Warned against the Jews

Following are excerpts from an interview with Dr. Ibrahim Al-Sinwar, a lecturer on Islamic history at the Islamic University of Gaza. The interview aired on Al-Aqsa TV on July 31, 2009.

To view this clip, visit http://www.memritv.org/clip/en/2260.htm


Dr. Ibrahim Al-Sinwar:

"The claim that those who built Pithom and Raamses were persecuted is a lie. The archaeological finds have proven that they enjoyed rights and privileges, and that they did not suffer any injustice. Therefore, all the talk about persecution is incorrect. These are lies by the Jews, who have become used to not working, to being a burden on others. This has been part of their psychological makeup throughout their long history. They do not like to work. They like to have people working for them, and to receive the services.

In the modern era, an American philosopher, Benjamin Franklin, issued a strong warning to the U.S. government, in its early days, about the presence of Jews in the U.S. He said to them: "If the Jews remain in the U.S., within 100 years - or 200 years, at most - the Jews will take control of all the economic resources of the country." Then [the] Jews will be able to sit in the shade of a fruit tree in his garden, to sip a cup of coffee, to put his feet up, and wait for the Americans to come to him in the evening, in order to hand over to him the day's earnings, and what they collected from working his land, which originally belonged to them. They will have become employees working for those Jews.

I don't intend to go into all the details - some of which are incorrect, because that land is not the land of the Americans, who are themselves invaders and occupiers - but I would like to emphasize the warning about the mentality of the Jews throughout their long history. This is the mentality of people who like to have others work for them, and provide them with wealth, without any effort.

Therefore, when they were forced to work at Pithom and Raamses, making bricks to build the two cities, they viewed this as persecution. This is not true. This was merely construction work, playing an active role in the society in which they live - a society that has the right to force them to carry out this work."

===============

For assistance, please contact MEMRI at memri@memri.org.
The Middle East Media Research Institute (MEMRI) is an independent, non-profit organization that translates and analyzes the media of the Middle East. Copies of articles and documents cited, as well as background information, are available on request.

MEMRI holds copyrights on all translations. Materials may only be used with proper attribution.
www.memri.org

Heeft de Joodse lobby Groot-Brittannië in haar greep?

 

Er zijn honderden lobby organisaties op velerlei gebied, en er zijn waarschijnlijk duizenden (beroeps) lobbyisten in Groot-Brittannië, die het politieke spel op hun duimpje kennen en goed georganiseerd zijn. Een studie naar al deze organisaties, hun donaties en taktieken zou niet alleen interessant zijn, maar hoogst noodzakelijk om een groep die zich liefst zoveel mogelijk aan het zicht onttrekt in kaart te brengen.

 

Wanneer echter telkens de aandacht uitgaat naar één specifieke lobby, een lobby die bovendien verbonden is met een volk dat er van oudsher van wordt beschuldigd achter de schermen uit te zijn op werelddominantie, dan is er iets niet helemaal fris. De "Protocollen van de Wijzen van Zion", in de Arabische wereld nog steeds ongekend populair, moest indertijd bewijzen dat de Joden via duistere praktijken en het tegen elkaar uitspelen van volken uit waren op de wereldmacht.

 

Het is overigens welhaast ironisch dat, terwijl dit soort beschuldigingen en insinuaties mainstream zijn geworden, blijkt dat de anti-Israellobby grof geld krijgt van de overheid, onder andere via ontwikkelingsorganisatie Oxfam-Novib. Het zou mij niet verbazen als dat ook geldt voor Groot-Brittannië. Overigens krijgen ook anti-Israël groeperingen in Israël en de Palestijnse gebieden grof geld van de EU. Dus misschien moet de conclusie luiden dat terwijl de Israël lobby geld geeft aan de regering, de anti-Israël lobby het ontvangt.

 

RP

-----------------

 

Good news for Jews - we're taking over Britain

http://zionism-israel.com/israel_news/2009/11/good-news-for-jews-were-taking-over.html

 

According to UK Channel 4, the "Israel Lobby" (AKA World Jewish conspiracy) is poised to take over Britain when and if the Conservative party comes to power, since an all powerful Jew conspiracy has permeated the corridors of British power. The next British monarch will be Ikey I, by the grace of God, King of Great Britain, and the Menorah will be printed on British bank notes. The Channel 4 documentary evidently has compiled a list of the Jew lovers in the Conservative party, preparing to subvert the innocent British people, about to pass legislation that forces pubs to serve Manischewitz wine and kosher snacks. It must be the influential Jewish conspiracy that is responsible for tacit recognition of Sharia law and other pro-Zionist moves of the Zionist Occupied British government. The same Jew lobby was no doubt responsible for the spate of British Boycott Israel initiatives. Them Jews will get you every time, right?

Or is the documentary evidence of a quite different trend in Britain? What do you think?

 

Ami Isseroff

 

=================

 

Israel lobby 'big influence in UK'

http://english.aljazeera.net/news/europe/2009/11/2009111743832125800.html

Al Jazeera, November 2009

 

 

A British documentary has alleged that any future Conservative government will be disproportionately influenced by a powerful pro-Israeli lobby in the country.

Channel 4's Dispatches programme on Monday said that at least half of the Conservative shadow cabinet are members of the Conservative Friends of Israel (CFI), one of a number of pro-Israel lobby organisations.

 

The prorgramme, entitled 'Inside Britain's Israel Lobby', said that such organisations make up "one of the most powerful and influential political lobbies in Britain", but that "little is known" about these groups and their associated individuals.

 

CFI members and their businesses are alleged to have donated more than $16.8m to the Conservative Party over the past eight years.

The alleged donations include tens of thousands of pounds to William Hague, after he was appointed shadow foreign secretary in 2005.

The documentary alleged that Lord Kalm, a CFI member and significant donor to the Conservatives, threatened to remove Hague's funding after he said that Israel had used "disproportionate" force during its war in Lebanon in 2006.

 

David Cameron, the Conservative leader, is alleged to have promised not to repeat the conjecture.

 

'Transparent'

 

Stuart Polak, CFI's director, disputed the figures in the UK's Guardian newspaper.

"CFI as an organisation has donated only £30,000 [$50,000] since 2005. Each of these donations has been made transparently and publicly registered," he said.

"In addition to this £30,000, it is undoubtedly the case that some of our supporters have also chosen, separately, to donate to the party as individuals."

The Dispatches documentary also claims that Poju Zabludowicz, a Finnish billionaire and chairman of Bicom (the British Israel Communications and Research Centre), gave $25,000 and $84,000 donations to Cameron and the Conservative Central Office respectively.

 

Zabludowicz has a business interest in a shopping centre in Ma'aleh Adumim, an Israeli settlement in the occupied West Bank deemed illegal under international law.

Bicom organises briefings on and trips to Israel for journalists. The CFI and the Labour Friends of Israel (LFI) group, which is described in the documentary as "less unquestioning in its support of the Israeli government than CFI", plays a similar role, accounting for 13 per cent of the total number of paid-for foreign trips for MPs and candidates.

 

'Openness needed'

 

Zabludowicz told The Jerusalem Post newspaper that the Dispatches programme "seems to have a predetermined agenda".

"Some people have suggested that the production team felt compelled to 'balance out' their two recent programs exposing the footprint of radical Islamism in the UK," he said.

 

"I come to this conclusion with a heavy heart, having been led [through] a not-so-merry dance over the past 10 days by the programme-makers.

"Bicom is an advocacy organisation. We work with journalists every day. It is in our DNA to put our side of the story forward and to be transparent."

While the programme said that the donations are legal, one of its makers, David Oborne, a political columnist for the British Daily Mail newspaper, said that more needs to be known about the Israeli lobby's workings and power.

 

"There is nothing resembling a conspiracy," he wrote in the Guardian.

"The pro-Israel lobby, in common with other lobbies, has every right to operate and indeed to flourish in Britain.

"But it needs to be far more open about how it is funded and what it does ... mainly because politics in a democracy ... should be out in the open for all to see."

 

In 2006, Stephen Walt and John Mearsheimer, two American academics, released a paper stating that Washington's support for Israel was predicated by a hugely powerful Israeli lobby in the US.

 

Zwitserland, Zweden, Denemarken en Nederland steunen anti-Israel strijd via NGO's

 

Nederland subsidieert samen met andere EU landen radikale anti-Israel organisaties in de Palestijnse gebieden. Daarnaast subsidieert Nederland via ontwikkelingsorganisaties waaronder Oxfam-Novib, ook de Palestijnse strijd in Nederland, zoals Een Ander Joods Geluid en Stop de Bezetting.,

Het wordt tijd dat hier eens het mes in wordt gezet, en geld voor ontwikkelingshulp ook naar ontwikkelingshulp (en bewustwording daarover) gaat, en niet naar het zwartmaken van Israel.

 

Zie ook: Strijd tegen Israel gevochten met Nederlandse subsidie

RP
----------

November 16, 2009
NGO Monitor
Promoting Accountability in the Arab-Israeli Conflict

Promoting Israel's Isolation:

Switzerland, Sweden, Denmark, Netherlands funding for NDC and NGOs

 

The NGO Development Center (NDC - Ramallah) has distributed $6 million to 25 NGOs on behalf of the governments of Switzerland, Sweden, Netherlands, and Denmark. The NGO grantees include some of the most radical groups operating in Israel and the Palestinian Authority.

 

NGO Monitor's analysis includes:

 

* Many recipients employ "apartheid" rhetoric: Al Mezan, Al Haq, Arab Thought Forum, Badil, ICAHD, Jerusalem Center for Women, JLAC, WATC, and Women for Life.

 

* NDC provides funds to PCHR, Al Haq, Al Mezan, Al-Dameer, Musawa, and WAC, which promote "war crimes" cases and lawfare against Israeli officials.

 

* Eleven grantees are signatories to the Palestinian boycotts, divestment, and sanctions (BDS) campaign: Addameer, Al Dameer, Arab Thought Forum, Al Mezan, DCI-PS, JCW, Jerusalem Legal Aid and Human Rights Center, PWWSD, Ramallah Center for Human Rights Studies, WCLAC, WATC.

 

* Only 6 of the 25 groups focus on the "priority" issues of "gender equality and rights of women." Most link their work on women's rights with anti-Israel activism.

 

* NDC "facilitated" and funded the "Palestinian NGO Code of Conduct" which demands that Palestinian groups reject "any normalization activities with the occupier."

 

* NDC support is often in addition to other funding from the four governments to the same organizations.

 

Click here to read the full report

============ 

NGO Monitor
1 Ben Maimon Blvd.
Jerusalem, 92262 Israel
mail@ngo.monitor.org
www.ngo-monitor.org

Oxfam: kwart miljoen euro voor Nederlandse tak anti-Israël-lobby

 

Zie ook: United Civilians for Peace en Strijd tegen Israel gevochten met Nederlandse subsidie (2)

 

Het is een schande dat ontwikkelingsgeld op deze manier wordt misbruikt. Het is misschien een nog grotere schande dat ondanks herhaalde berichten hierover de regering er niks aan doet. Zo neemt het draagvlak voor ontwikkelingshulp af, terwijl die nuttig en noodzakelijk is.

 

RP

----------

 

 

http://www.dagelijksestandaard.nl/2009/11/17/oxfam-kwart-miljoen-euro-voor-nederlandse-tak-anti-israel-lobby/

Oxfam: kwart miljoen euro voor Nederlandse tak anti-Israël-lobby

Nov 17th 2009

Bjorn Frontpage

U moet het zich ook wel eens afgevraagd hebben: hoe komen die boze Arafatsjaaltjes toch aan het geld om de onophoudelijke stroom van 'debatten', demonstraties, websites, folders en wat dies meer zij te financieren? Stoppen de  Saoedies ze zo nu en dan wat zakgeld toe? De Iranezen anders? Betalen de boze jongens en meisjes het zelf (ha! as if..)? Nee, niets van dit alles. U, de belastingbetaler betaalt voor al dit moois!

Geld dat bedoeld is voor armoedebestrijding gaat, via Oxfam Novib (509 miljoen euro subsidie deze kabinetsperiode), na wat met potjes geschoven te hebben, naar allerlei anti-Israël-propaganda in Nederland. Formeel heeft Oxfam uiteraard tot doel om armoede te bestrijden, maar in de praktijk heeft het een politieke agenda waar de meeste Nederlanders geen weet van hebben. Wanneer men moet kiezen tussen het inenten van 100.000 Afrikaanse kinderen tegen de mazelen of het vervelen van Nederlanders met gekleurde (non-)informatie maakt men een zuiver politieke keuze. Naast de inmiddels bij de vaste DDS-lezer bekende anti-'racisme' agenda, heeft men namelijk ook een anti-Israël agenda. Bovendien heeft men een socialistische, politiek-islamitische en een imperialistische agenda, maar daarover wellicht een andere keer meer.

• Op 21 mei 2008 gingen de zelfbenoemd Ariër Andries van Agt (die overigens plaats heeft in een dekmantelorganisatie van de Internationale Socialisten: Stichting Stop de Bezetting) en de schrijver van het boek 'The Holocaust Industry' Norman Finkelstein met elkaar in 'debat'. Een 'debat' tussen twee gelijkgestemden, twee 'Israël-criticasters' (om het eens vriendelijk te verwoorden). Zo ziet Oxfam het graag: ze belonen het met 1.035 euro. De Internationale Socialisten (IS) zien dit zo ook graag, en zo mocht Finkelstein ook, op kosten van de Universiteit van Amsterdam (UvA), met de grote vriendin van Hamas Miriyam Aouragh (lid van de Round Table van Oxfam) in 'debat'. De Internationale Socialisten worden overigens door Paul Aarts keurig bedankt (@00:30) voor het binnenhalen van Finkelstein. De UvA – of op zijn minst Aarts (bestuurslid Nederlands Instituut Palestina/Israël (NIPI) en present in het vriendenboekje van René Danen c.s.) – is sowieso goed bevriend met de IS, zoals ook blijkt uit de anti-Wilders bijeenkomst die in de UvA georganiseerd mocht worden door de IS. Voor de mensen die onbekend zijn met het IS-clubje: zie het dossier van Carel Brendel of, voor een zeer beknopte samenvatting, deze afbeelding (alleen op werkelijke grootte leesbaar). Aarts was overigens ook één van de vier 'wetenschappers' die Ramadan naar de UvA wilden halen.
• We blijven nog even bij Aarts en zijn NIPI. Deze club heeft namelijk vaker subsidies van Oxfam mogen ontvangen. Zo kreeg men 8.500 euro om de door het ontbreken van de 'de Palestijnse visie' 'eenzijdige' beeldvorming te herstellen. Dat lang niet iedereen de beeldvorming eenzijdig vindt, althans niet eenzijdig in het nadeel van de Palestijnen, vond Oxfam kennelijk niet zo relevant. Althans, een subsidie aan bijvoorbeeld de Israel Facts Monitorgroup heb ik niet kunnen ontdekken.
• Naar het Nederlands Palestina Komitee (NPK) ging 21.319 euro. Doel van de subsidie was om alle activiteiten van het NPK te financieren: de demonstraties, de folders, het lobbywerk, zelfs de website werd door Oxfam betaald. Eerder kreeg deze club al 11.280 euro om 'empathie' onder de Nederlandse bevolking te krijgen voor de Palestijnen. Overigens kreeg deze club ook nog eens 5.000 euro toegestopt door Cordaid (437.059.720 subsidie deze kabinetsperiode) om meer aandacht voor 'de langste bezetting ter wereld' te vragen.
• Dan Een Ander Joods Geluid (EAJG), Carel Brendel besteedde hier eerder al aandacht aan. EAJG heeft in 2008 50.000 euro mogen ontvangen, nadat men eerder dat jaar al 10.000 euro had gecasht. Zestigduizend euro bedoeld voor de EAJG-propaganda – leest u zelf de 'project'omschrijvingen maar.
• Aan FAST en Stichting De Balie, werd 25.000 euro besteed om 'zichtbaar [te] maken hoe ruimtelijke ordening gebruikt wordt als politiek instrument in Israël', want dat leidt tot 'apartheid'.
• Enzovoorts. Ja, de lijst kan nog veel langer worden. Onder andere de eerder op dit weblog al gemelde subsidies ter hoogte van 15.000 euro voor Gretta's Stop de Bezetting en 10.000 euro voor Stop de Oorlog. Het altijd objectieve UCP kreeg in 2008 120.000 euro (zie Jaarverslag 2008) voor Nederlandse activiteiten onder het kopje 'conflictpreventie'. Een deel van de inkomsten van UCP gaat overigens direct door naar Stop de Bezetting (dat wordt voorgezeten door de antisemiet Gretta Duisenberg). UCP kreeg in alle voorgaande jaren ook al geld van Oxfam, maar toen werd de exacte grootte van het subsidiebedrag nooit gespecificeerd.

In totaal ging dus minstens 272.134 euro van Oxfam naar de Nederlandse afdeling van de anti-Israël-industrie (dit bedrag is een absoluut minimum, Oxfam is alles behalve transparant over de wijze waarop ze hun geld besteden, het werkelijke bedrag is waarschijnlijk eerder een veelvoud van het hier vermelde bedrag). Al deze bestedingen hebben, los van het waardeoordeel over de gesubsideerde organisaties, niets van doen met armoedebestrijding. Terwijl Oxfam deze anti-Israël-industrie financiert, sterven er per jaar 197.000 kinderen aan mazelen, dat zijn bijna 540 doden per dag, 22 per uur. Een prikje tegen dit virus kost slechts 2 euro en 65 eurocent. Voor het bedrag dat Oxfam aan de anti-Israël-industrie besteedde, hadden meer dan 100.000 Afrikaanse kinderen ingeënt kunnen worden. Maar ja, keuzes…